Niech zstąpi Duch Twój!
I odnowi oblicze ziemi.
Tej Ziemi! Amen.
Jan Paweł II Pl. Zwycięstwa 1979
Jan Paweł II - Plac Zwycięstwa
Warszawa, 2 czerwca 1979
3. Kościół przyniósł Polsce Chrystusa - to znaczy klucz do rozumienia tej wielkiej i podstawowej rzeczywistości, jaką jest człowiek. Człowieka bowiem nie można do końca zrozumieć bez Chrystusa. A raczej: człowiek nie może siebie sam do końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może zrozumieć ani kim jest, ani jaka jest jego właściwa godność, ani jakie jest jego powołanie i ostateczne przeznaczenie. Nie może tego wszystkiego zrozumieć bez Chrystusa.
I dlatego Chrystusa nie można wyłączać z dziejów człowieka w jakimkolwiek miejscu ziemi. Nie można też bez Chrystusa zrozumieć dziejów Polski - przede wszystkim jako dziejów ludzi, którzy przeszli i przechodzą przez tę ziemię. Dzieje ludzi! Dzieje narodu są przede wszystkim dziejami ludzi. A dzieje każdego człowieka toczą się w Jezusie Chrystusie. W Nim stają się dziejami zbawienia.
Dzieje narodu zasługują na właściwą ocenę wedle tego, co wniósł on w rozwój człowieka i człowieczeństwa, w jego świadomość, serce, sumienie. To jest najgłębszy nurt kultury. To jej najmocniejszy zrąb. To jej rdzeń i siła. Otóż tego, co naród polski wniósł w rozwój człowieka i człowieczeństwa, co w ten rozwój również dzisiaj wnosi, nie sposób zrozumieć i ocenić bez Chrystusa. "Ten stary dąb tak urósł, a wiatr go żaden nie obalił, bo korzeń jego jest Chrystus" (Piotr Skarga, Kazania sejmowe). Trzeba iść po śladach tego, czym - a raczej kim - na przestrzeni pokoleń był Chrystus dla synów i córek tej ziemi. I to nie tylko dla tych, którzy jawnie weń wierzyli, którzy Go wyznawali wiarą Kościoła. Ale także i dla tych, pozornie stojących opodal, poza Kościołem. Dla tych wątpiących, dla tych sprzeciwiających się.
3. Jeśli jest rzeczą słuszną, aby dzieje narodu rozumieć poprzez każdego człowieka w tym narodzie - to równocześnie nie sposób zrozumieć człowieka inaczej jak w tej wspólnocie, którą jest jego naród. Wiadomo, że nie jest to wspólnota jedyna. Jest to jednakże wspólnota szczególna, najbliżej chyba związana z rodziną, najważniejsza dla dziejów duchowych człowieka. Otóż nie sposób zrozumieć dziejów narodu polskiego - tej wielkiej tysiącletniej wspólnoty, która tak głęboko stanowi o mnie, o każdym z nas - bez Chrystusa. Jeślibyśmy odrzucili ten klucz dla zrozumienia naszego narodu, narazilibyśmy się na zasadnicze nieporozumienie. Nie rozumielibyśmy samych siebie. Nie sposób zrozumieć tego narodu, który miał przeszłość tak wspaniałą, ale zarazem tak straszliwie trudną - bez Chrystusa. Nie sposób zrozumieć tego miasta, Warszawy, stolicy Polski, która w roku 1944 zdecydowała się na nierówną walkę z najeźdźcą, na walkę, w której została opuszczona przez sprzymierzone potęgi, na walkę, w której legła pod własnymi gruzami, jeśli się nie pamięta, że pod tymi samymi gruzami legł również Chrystus-Zbawiciel ze swoim krzyżem sprzed kościoła na Krakowskim Przedmieściu. Nie sposób zrozumieć dziejów Polski od Stanisława na Skałce do Maksymiliana Kolbe w Oświęcimiu, jeśli się nie przyłoży do nich tego jeszcze jednego i tego podstawowego kryterium, któremu na imię Jezus Chrystus.
Tysiąclecie chrztu Polski, którego szczególnie dojrzałym owocem jest św. Stanisław - tysiąclecie Chrystusa w naszym wczoraj i dzisiaj - jest głównym motywem mojej pielgrzymki, mojej dziękczynnej modlitwy wspólnie z wami wszystkimi, drodzy rodacy, których Jezus Chrystus nie przestaje uczyć wielkiej sprawy człowieka. Z wami, dla których Chrystus nie przestaje być wciąż otwartą księgą nauki o człowieku, o jego godności i jego prawach. A zarazem nauki o godności i prawach narodu.
Księże Prymasie! Pragnę tę Najświętszą Ofiarę wspólnie z braćmi biskupami i kapłanami złożyć we wszystkich intencjach, które Wasza Eminencja wymienił na początku.
W dniu dzisiejszym na tym placu Zwycięstwa w stolicy Polski proszę wielką modlitwą Eucharystii wspólnie z wami, aby Chrystus nie przestał być dla nas otwartą księgą życia na przyszłość. Na nasze polskie jutro.
4. Stoimy tutaj w pobliżu Grobu Nieznanego Żołnierza. W dziejach Polski - dawnych i współczesnych - grób ten znajduje szczególne pokrycie. Szczególne uzasadnienie. Na ilu to miejscach ziemi ojczystej padał ten żołnierz. Na ilu to miejscach Europy i świata przemawiał swoją śmiercią, że nie może być Europy sprawiedliwej bez Polski niepodległej na jej mapie? Na ilu to polach walk świadczył oprawach człowieka wpisanych głęboko w nienaruszalne prawa narodu, ginąc "za wolność naszą i waszą"? "Gdzie są ich groby, Polsko! Gdzie ich nie ma! Ty wiesz najlepiej - i Bóg wie na niebie!" (Artur Oppman, Pacierz za zmarłych).
Dzieje Ojczyzny napisane przez Grób jednego Nieznanego Żołnierza.
Przyklęknąłem przy tym grobie, wspólnie z Księdzem Prymasem, aby oddać cześć każdemu ziarnu, które - padając w ziemię i obumierając w niej - przynosi owoc. Czy to będzie ziarno krwi żołnierskiej przelanej na polu bitwy, czy ofiara męczeńska w obozach i więzieniach. Czy to będzie ziarno ciężkiej, codziennej pracy w pocie czoła na roli, przy warsztacie, w kopalni, w hutach i fabrykach. Czy to będzie ziarno miłości rodzicielskiej, która nie cofa się przed daniem życia nowemu człowiekowi i podejmuje cały trud wychowawczy. Czy to będzie ziarno pracy twórczej w uczelniach, instytutach, bibliotekach, na warsztatach narodowej kultury. Czy to będzie ziarno modlitwy i posługi przy chorych, cierpiących, opuszczonych. Czy to będzie ziarno samego cierpienia na łożach szpitalnych, w klinikach, sanatoriach, po domach: "wszystko, co Polskę stanowi". Skąd przychodzą te słowa? Księże Prymasie, tak głosi Akt milenijny, złożony przez ciebie i Episkopat Polski na Jasnej Górze: "wszystko, co Polskę stanowi".
To wszystko w rękach Bogarodzicy - pod krzyżem na Kalwarii i w wieczerniku Zielonych Świąt.
To wszystko: dzieje Ojczyzny, tworzone przez każdego jej syna i każdą córkę od tysiąca lat - i w tym pokoleniu, i w przyszłych - choćby to był człowiek bezimienny i nieznany, tak jak ten żołnierz, przy którego grobie stoimy... To wszystko: i dzieje ludów, które żyły wraz z nami i wśród nas, jak choćby ci, których setki tysięcy zginęły w murach warszawskiego getta.
To wszystko w tej Eucharystii ogarniam myślą i sercem i włączam w tę jedną jedyną Najświętszą Ofiarę Chrystusa na placu Zwycięstwa.
I wołam, ja, syn polskiej ziemi, a zarazem ja: Jan Paweł II papież, wołam z całej głębi tego tysiąclecia, wołam w przeddzień święta Zesłania, wołam wraz z wami wszystkimi:
Niech zstąpi Duch Twój!
Niech zstąpi Duch Twój!
I odnowi oblicze ziemi.
Tej Ziemi! Amen.
Zgromadzenie Zakonne Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi
Konopnicka 1
05-840
46
25 sty, 2018, godz. 17:30
Polska
Polska
Św. Antoniego Padewskiego
ul. Kolejowa 24
23-200
47
9 sty, 2018, godz. 20:00
Polska
Polska
Św. Jakuba
Ul. Grójecka 38
02-314
48
1 sty, 2018, godz. 00:05
Polska
Polska
Zgromadzenie Słowa Bożego-Księża Werbiści
ul. Ostrobramska 90
04-118
49
10 gru, 2017, godz. 13:15
Polska
Polska
Parafia Bł. Władysława z Gielniowa
ul. Przy Bażantarni 3
02-793
50
3 gru, 2017, godz. 16:00
Polska
Warszawa
św. Jakuba Apostoła
Grójecka 38
02-314
51
2 gru, 2017, godz. 12:00
Polska
Warszawa
Świątynia Opatrzności Bożej
ul. Kardynała Hlonda 1
00-001
52
29 lis, 2017, godz. 12:00
Polska
Warszawa
Kaplica Domu Rekolekcyjno-Formacyjnego
uI. Dewajtis 3
01-815
53
28 lis, 2017, godz. 12:00
Polska
Warszawa
Kaplica Domu Rekolekcyjno-Formacyjnego
ul. Dewajtis 3
01-815
54
27 lis, 2017, godz. 12:00
Polska
Warszawa
Kaplica Domu Rekolekcyjno-Formacyjnego
01-815
ul. Dewajtis 3
55
26 lis, 2017, godz. 14:30
Polska
Warszawa
02-781
Pileckiego 122
02-781
O WYDARZENIU
Mówi x. Roman Trzciński
Modlitwa ma wielką moc. Tu sam Bóg działa przez Ducha Świętego – sprawia, że zanurzamy się w Miłosierdziu Boga i odnawia się serce człowieka, rodziny, narodu. 100 lat niepodległości Polski – to słuszna przyczyna, aby Bogu dziękować. Odzyskaliśmy niepodległość, ale walka trwa, aby człowiek był wolny i godnie żył – jak Bóg przykazał.
Potrzebujemy modlitwy, która jest siłą ducha i wsparciem, aby dokonywało się zwycięstwo prawdy i miłości na różnych poziomach naszego narodu. Najpierw w każdym z nas, w naszych rodzinach, społeczeństwie i całej Ojczyźnie. Trzeba modlić się i nie ustawać za tych, którzy sprawują władze – i za tych, którzy są przeciwko – za totalną opozycje i ludzi z ulicy… Trzeba modlić się za zwykłych ludzi, którzy już nieraz nic z tego nie rozumieją. Trzeba modlić się za rodziny, szczególnie za te przeżywające kryzys, rozbite małżeństwa, dzieci porzucone – za przestępców i więźniów, za zagubionych, uzależnionych i bezdomnych – nikt nie może być pominięty. Spotykamy w naszych środowiskach ludzi, którzy narzekają, oskarżają, mają pretensje, krytykują, są nieraz agresywni – to oni wołają o miłość, pomoc z wysoka. Nie odwracajmy się od nich – przywołujmy Ducha Świętego… Tylko On może uzdrowić i odmienić oblicze ziemi, tej ziemi…
Proszę Was w tym szczególnym roku 100 rocznicy Niepodległości Polski o modlitwę we wspólnotach, rodzinach i parafiach. Zamów, zorganizuj Mszę św. w swojej parafii, wspólnocie w intencji Polski na okoliczność 100 rocznicy niepodległości Polski – o błogosławieństwo dla Polski, aby Duch Święty zstąpił na nas i odnowił oblicze naszej polskiej ziemi.
ks. Roman Trzciński
Jak dołączyć do wydarzenia
1 Rozmowa z proboszczem, ustalenie terminu Mszy, zamówienie jej w intencji dziękczynnej za odzyskanie niepodległości przez Polskę. - powinien to być taki dzień, aby zgromadzić jak najwięcej wiernych (niedziela lub święto)
